1990’ların sonlarında Latin Amerika’da tarım bilimleri üzerine araştırma yaparken, birincil kaynaklarımda ilginç bir örüntü fark ettim. On dokuzuncu yüzyılda, dünyanın tropik mahsullerinin çoğu bir dizi yıkıcı mahsul hastalığı tarafından vurulmuştu. Bu hastalıkların çoğu küreseldi, okyanusları ve kıtaları aşıyordu. Bu salgınlara neyin sebep olduğunu merak etmeye başladım; biyolojik olarak ne patojenlerin ne de konukçu bitkilerin pek ortak noktası yoktu. Ortak olan tek şey, konukçu bitkilerin hepsinin tropikal ürünler olmasıydı. Bitkilerin küresel emtia olarak yaşamlarının bu küresel salgınların ortaya çıkmasına katkıda bulunmuş olması muhtemel görünüyordu. Bu salgınların en önemlilerinin küresel ve karşılaştırmalı bir tarihini yazmaya koyuldum: Güney Amerika kauçuk yaprak yanıklığı, muzun Panama hastalığı, şeker kamışının mozaik hastalığı, kakaonun cadı süpürgesi ve kahve yaprak pası.